بررسی رابطه ی ویتامین b۱ رژیم غذائی و خطر ابتلا به دمانس

سابقه و هدف: شواهد مطالعات نشان داده اند، ویتامین تیامین (b1) نقش به سزائی در متابولیسم گلوکز و تامین انرژی مورد نیاز سلول های مغزی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی دریافت ویتامین b1 از منابع غذائی در ارتباط با خطر ابتلا به دمانس می باشد. مواد و روش ها: 120نفر از زنان و مردان 50 سال و بیش تر در یک طرح مورد- شاهدی همسان سازی شده از نظر جنس و سن (2± سال)، از میان اعضای انجمن آلزایمر ایران در شهر تهران بررسی شدند (سال 1392). 60 مورد با تشخیص قطعی دمانس و 60 شاهد سالم به طور تصادفی انتخاب شدند. ارزیابی های رژیم غذائی با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک و 24ساعت یادآمد خوراک برآورد و توسط برنامه nutritionist iv آنالیز گردید. یافته ها: این بررسی نشان داد که میانگین دریافت ویتامین b1 رژیم غذائی قبل و بعد از تعدیل عوامل مخدوش کننده در گروه موردها کم تر از گروه شاهدها می باشد. بالاترین سهک دریافت ویتامین b1 در مدل تعدیل با انرژی کل دریافتی از منابع غذائی، نسبت به سهک اول (14/0 ،004/ ،ci 95%0 ؛02/0or:)، 001/0p< به دست آمد. نتیجه گیری: دریافت بیش تر ویتامین b1 از منابع غذائی ممکن است خطر ابتلا به دمانس را کاهش دهد. حفظ این ترکیبات از طریق مصرف غذاهای مخصوص می تواند یک راه کار ﻣﺆثر برای افراد در معرض خطر، به منظور پیشگیری از ابتلا و پیشرفت دمانس باشد.